نکته ی دوم: نوشتن شرح حال بزرگان علم و ادب از گذشته تاکنون مرسوم بوده است. به این
گونه کتاب ها تذکره می گفتند. تذکره به معنی یادآوری است. دراین کتاب ها زندگی، آثار و احوال و
سخنان بزرگان مطرح می شود.
ی عطّار نیشابوری است. این کتاب به شرح احوال و { تذکرةالاولیا } از کتاب { زن پارسا } متن
گفتار تعدادی از عارفان و پارسایان پرداخته است.
نظرات شما عزیزان: